مدیریت دانش در یک نگاه دقیق به معنای توسعه، اشتراک و به کارگیری دانش برای کسب منافع در محدودة سازمان هاست. یافته های پژوهشگران درخصوص وابستگی مدیریت منابع انسانی و مدیریت دانش، حاکی از ارتباط و وابستگی تنگاتنگ کارکنان و مدیریت دانش است. در این مدل، عواملی نظیر انتخاب، استخدام، توسعه و آموزش، کارایی مدیریت، دستمزد، پاداش و فرهنگ یادگیری برای تحقق تعریف مدیریت دانش ضروری است. از دسته عواملی که منجربه رشد و بهره برداری مدیریت دانش می شود، بازیابی کارکنانی است که دارای توانایی ودانش هستند که یا در سازمان ها وجود ندارند، یا توسط سازمان ها محدود شده اند. در این مقاله سعی شده است پارادایم چرخة توانمندسازی با هدف تجزیه و تحلیل شیوه های برخورد مدیریت منابع انسانی و تولید راهبردهایی برای کارآمدی سازمان ها ارائه شود که سبب ایجاد دانش و اشتراک گذاری آن در سازمان ها می شود و نیز راهبردهایی که از مدیریت دانش برای بهبود مدیریت منابع انسانی ایجاد می شود.